Calineczka była malutką dziewczynką zrodzoną z ziarna. Pewnej nocy okropna ropucha porwała ją z domu i zabrała na bagna. Calineczka wbrew swojej woli miała zostać żoną syna ropuchy. Na szczęście na pomoc małej dziewczynce przychodzą inne zwierzątka. Napotykając na wiele trudności, Calineczce udaje się w końcu zaznać prawdziwego szczęścia.
Jedna z najpiękniejszych baśni Andersena przedstawia świat, w którym jak w życiu spotkać można dobre i złe charaktery. Calineczka pokonując trudności i pomagając innym, dociera do swojego szczęśliwego zakończenia.
Hans Christian Andersen (1805–1875) — duński pisarz i poeta. Pochodził z biednej rodziny, był synem szewca i praczki. Od dzieciństwa cechował się bogatą wyobraźnią. Marzył o tym, by tworzyć. W wieku 14 lat wyjechał z domu do Kopenhagi, by uczyć się i pisać. Debiutował zbiorem opowiadań „Młodzieńcze próby" (1822). Wiele podróżował po Europie. Wydał kilka powieści, tomików wierszy oraz ponad trzydzieści utworów dramatycznych. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero baśnie. Łącznie napisał ich blisko 150. Część z nich to zapisy znanych Andersenowi utworów ludowych. Wiele z baśni ma charakter autobiograficzny, jak np. „Brzydkie kaczątko", i przeznaczonych jest dla osób dorosłych, a tylko nieliczne nadają się do czytania najmłodszym. Do najbardziej znanych baśni Andersena należą m.in.: „Mała syrenka", „Nowe szaty cesarza", „Calineczka" i „Królowa Śniegu". Baśnie zostały przetłumaczone na ponad 100 języków, a ich nowe adaptacje ukazują się także współcześnie.
