Büyük intik felsefe uzmanı Pierre Hadot, bu küçük ama derin kitapta Wittgenstein ile ilgili birbiri içine geçen üç felsefi hikaye sunmaktadır okuyucuya; İlkin, Wittgenstein felsefesinin neredeyse hiç bilinmediği bir dönemde, onun dile getirdiği yepyeni bir anlayışın bir filozofun düşünce güzergahında oynadığı belirleyici rol ve bu keşfin yarattığı etkisi tartışılmaz derecede önemli olan bu büyük filozofun devrimci boyutu… Nihayet ve belki de en önemlisi, Wittgenstein'ın birbirinden farklı olan ama birbirini tamamlayan iki ayrı dönemindeki tezlerinin son derece özetleyici ve anlaşılır bir izanı. Tractatus — logico — Philosphicus'a hasredilen ilk iki metin, Wittgenstien'ın dile getirdiği «Dil içindi ifade edilen, dil ile ifade edilemez» formülünden hareketle, söze sığmayan üzerine bir düşünüm geliştirir. Wittgenstein'ın ikinci dönem düşüncesini temsil eden Felsefi Soruşturmalar'ı konu alan son iki makale ise, Felsefi Soruşturmalar'ı konu alan son iki makale ise, bu metinde açık ifadesini bulan devrimci dil teorisinin dil ve düşünce anlaşımızda yarattığı büyük etkiler üzerine odaklanır: dil oyunları mefhumu ve yaşam biçimi anlaşıyı Hadot'yu felsefi söylemin doğası üzerine düşünmeye götürür. İşlevi nesneleri göstermek ve düşüncelere tercüman olmak olan bir dil yoktur, ama başka şeyler arasında, dinleyici üzerinde bir etki yaratmaya yönelik dil oyunları vardır.. Felsefi dil belli bir etkinlik perspektifi içinde 'ruhani bir alıştırma" olarak anlaşılmalıdır. Wittgenstein'ın analitik-pozitivist düşüncesinin ötesinde mistik olana dair getirdiği açılıma kulak vermek isteyenler için…
