Carmen

Seninle ölüme bile giderim ama artık seninle yaşamam mümkün değil, diye cevap verdi.

— Biliyor musun, gerçekten erkeğim olduğundan beri seni, aşığım olduğun zamanlardakinden daha az seviyorum, dedi. İşkence çekmek istemiyorum, kimseden emir almak istemiyorum. Özgür olmak, canım ne istiyorsa onu yapmak istiyorum. Sabrımı taşırma.

Bu aşk ateşiydi! ... sonra gülücükler!

Yalnız kalır kalmaz, yapmacık kahkahalarına başlayıp boynuma sarıldı. Onu daha önce hiç bu kadar güzel görmemiştim. Bakireler gibi süslenmiş, kokular sürmüş...

Güzel bir kadın aklınızı başınızdan alıyor, onun için mücadeleye ediyorsunuz,

— Sen şeytanın ta kendisisin, dedim.
— Evet, öyleyim, diyerek cevap verdi.

Bu yaratığın karşısında nasıl da zayıftım, bütün kaprislerine boyun eğiyordum.

Senden hiç para istemediğime

göre seni sevdiğimi görmüyor musun?
Böyle konuştuğu zamanlarda, onu boğazlayacağım geliyordu.

Bu tehlikeli ve isyankâr hayat, beni ona yürekten bağlıyordu