Kolay, Kısa, Keyifli Felsefe – 1

Kurán, ‘Fenzur!’ yani ‘Nazar et! Bak!’ diye emrediyor, ben de kâinattaki eserlere bakıyorum.

Yani onun anladığı dille konuşuyorum. Buna ‘belagat’ derler, muhatabın anlayışına uygun söz söyleme sanatı.

İnanan biri ise, entelektüel birikimi olsun ya da olmasın, gerçekte olana bir kutsal ışık altında bakıyor.

Kâinat da büyük bir salon. İlahî nurla, vahiyle aydınlanmayan akıl, hakikati kavramakta âciz kalıyor.

“Bugün durumun böyle olması gelecekte de böyle olacağı manasına gelmiyor” dedim.

“Merdivene basamak basamak çıkılır. Her şeyi hemen isteyip acele eden hiçbir şeyi elde edemez. Sabretmelisin” dedim.

“Gözümde ne cennet sevdası var, ne cehennem korkusu”

Kötümserliktir pesimizm, bedbinliktir. Siyah gözlük takan adam gibi hayatı simsiyah görmektir. Her şeyi kötü yanıyla ele alma, her durumu karanlık görme, hep en kötüyü bekleme, umudu olmama, karamsar olma gibi özellikleriyle kendini belli eden düşünce tarzıdır.

Hazza tapınan kişi ölüm karşısında titrerken, hakiki mümin huzur içindedir, çünkü ölüm toprağa girip çürümekten ibaret değil, ahirete geçmek, sevdiklerine kavuşmak demektir.

Hayattan tam zevk alanlar, ancak tahkiki imanı elde eden hakiki müminlerdir.

Haz bir araçtır. İnsan hayatının ve neslinin devamı için gereklidir.