Ağabeyinden tam on yaş küçük olan Matmazel Baptistin, ince yapılı, uzun boylu, soluk tenli bir hanımdı. Hiçbir zaman güzel olamamıştı. Ancak yaşla birlikte, iyiliğin güzelliği denilen bir çeşit güzellik kazanıyordu. Hayırlı ve kutsal görevlerle dolu yaşamı, onu âdeta nura boğmuştu. Gençliğinde sıskalık sayılan zayıflığı yaşlılığında saydamlık olmuştu. Bu saydamlık onun temiz ruhunu yansıtıyordu. O kadın değil, âdeta bir melekti.