Қараш-қараш оқиғасы. II нұсқа

"Қашан шақыру келеді?" — деп, ажал сағатын күткендей, жүрегі күпті болып: алақол, арамза билердің әмірін, кәрін күтті.

. Ұзын бойлы, қызыл жүзді семіз болыс, басына сусар бөркін киіп, ақ елтірі ішікпен қыз-қыз қайнап, қызара бөртіп, ажарланып тұр екен.

Бұл — Шалқардың болысы Жарасбайдың аулы.

екі-ақ күн салмай, әуелі — шеше, артынан әке өлді. Сонда он алты жасар Бақтығұл он жасар осы Тектіғұлды біресе қолынан жетектеп, біресе шаршағанда арқалап алып, әкесі айтқан нағашы деген ел болмысқа бірнеше күн итшілеп жаяу кезіп, зорға жетіп еді.

Осы хабарды, сырды білдірумен қатар, Тоқпаев Жарасбайға: "Тезінен бұл пәледен құтыл, арыл! Ол үшін бірнеше адамды "ұры" деп шығарып бер. Өз билеріңнің атынан абақты кесік кескіз

Тектіғұл "азынап тұрған қара суық дауыл мынау! Берген киімің жалғыз ескі шекпен