Ey can, aklını başına devşir. Ölümden korkup kaçarsın ya... Doğrucası sen, kendinden korkmaktasın.
Gördüğün ölümün yüzü değil, kendi çirkin yüzün; canın bir ağaca benzer... Ölüm yaprağıdır.
İyiyse de senden yetişmiş, yeşermiştir; kötüyse de. Hoş, nahoş... Gönlüne gelen her şey senden, senin varlığından gelir.