Əlvida, silah!

— Siz qocaya oxşamırsız.
— Bədən qocalır. Bəzən mənə elə gəlir ki, barmağım tabaşirin ucu kimi sınıb düşə bilər. Ruh isə qocalmır, müdriklik də artmır.
— Siz müdriksiz.
— Yox, qocaların müdrikliyi fikri – böyük əshvdir. Qocalar müdrik deyillər. Onlar ancaq ehtiyatlıdırlar.

Biz küçələrdən keçərkən və sonra otelə tərəf gedərkən hələ də yağış yağırdı. Mis açarları zəncirlə ilgəyə keçirmşi qapıçı, lift, döşəmədəki xalçalar, parlaq priborları olan ağ əlüzyuyanlar, metal çarpayı və böyük rahat yataq otağı — bütün bunlar quttingenlərin evindən sonra bizə çox dəbdəbəli görünürdü. Otağın pəncərələri, üstünə dəmir məhəccər vurulmuş daş hasarlı rütubətli bağa baxırdı

həmişə mənim bilmədiyim şeyləri bilərdi və bildikdən sonra həmişə unutmağa hazır idi.

başladım ki, nəyə görə adam istədiyinə nail olmur; heç vaxt nail olmur.

Keşiş yaxşı adam idi, amma darıxdıran idi. Zabitlər yaxşı deyildilər, amma darıxdıran idilər. Kral yaxşı idi, amma adam darıxdıran idi. Şərab yaxşı deyildi, amma adamı darıxdırmırdı

. Siz daha getməyəcəksiz ki.

— Yox, Mən həmişə qayıdacağam.

Siz daha getməyəcəksiz ki.

— Yox, Mən həmişə qayıdacağam.

— Bilmirəm, – dedim. – Elə şeylər var ki, bunları izah etmək olmur.

— Doğrudan? Amma məni həmişə başa salırdılar ki, belə şeylər yoxdur.

— Bu çox xoşdur

nəyə görə adam istədiyinə nail olmur; heç vaxt nail olmur

Mayor:

Bütün düşünən adamlar ateistdirlər, – dedi. – Amma mən masonluğu da qəbul etmirəm.