кожны чалавек мае сваю асобную мерку да няшчасця і свой асобны погляд на самое няшчасце.
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
папсулася свята беднай сямейкі. Спахмурнелі твары. Кожны думаў: «О-го! Каб лепей я з'еў гэтыя пяць лыжак заціркі...»
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
А як з'ела пятую, то ўжо міска была пустая... - Разбойніца! - крыкнуў Антось
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
З'ела Сцёпчыха адну лыжку і ўзялася за другую. «О, каб цябе!» - хацеў сказаць Антось і ледзь стрымаўся. Дзеткі таксама пачулі небяспеку і, скоса пазіраючы на Сцёпчыху, спрытна запрацавалі лыжкамі...
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
«Нам і самім мала», - падумаў ён
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
Не з'елі яшчэ і трэцяй часткі, як у хату ўвайшла суседка Сцёпчыха.
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
І шчаслівая сямейка хваталася за лыжкі.
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
Гатова! - крыкнуў весела Антось і давай карабкацца з пяколка
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
Учора ёй, Агаце, пашанцавала. Яна выенчыла ў суседа фунт мукі на зацірку.
Екатерина Фёдороваalıntı yaptı7 yıl önce
Горкае цяпер жыццё ў хворага Антося. Ён сам рабіць не можа. Адна толькі жонка працуе на яго і дзяцей.