Pozitif Ol Pozitif Bak

İnsanın kemale erme yolculuğunda küçük adımlar önemli. Yoksa bir insan kendisinde birden bire büyük değişiklikler yapmaya çalışırsa, bu ters teper ve kalıcı olmaz. Bu davranışlarımız için de geçerli. Davranışlarımızı da yavaş yavaş degiştirmeye çalışmamız gerekiyor.

hakikî ehl-i iman ve ehl-i tevekkül ve rızadır

Birçok psikolojik rahatsızlık duyan insanlarda hedefsizlik tespit ederiz. Bu hedefsizliğin kaynağı çoğu zaman ümitsizlik oluyor. Ümitsizlik insanı felç eder, hareketlerini sınırlandırır. Gelecekten ümitsiz olunca hedef ve gayelere de önem verilmez.
Depresyon da ümitsizliğin bir neticesidir. Çünkü ümitsiz olan insana hedefsizlik de eklenince, şahıs kendini yetersiz ve gereksiz görür. “Ben neden varım? Hiçbir işe yaramıyorum? Yaşamasam da olur?” düşüncesi insanı pesimist yapar. Olumsuz düşünceler de depresyona sürükler.

“İnna Lillahi ve İnna İleyhi Raciun” (Biz Allah’ın kullarıyız ve biz O’na döneceğiz) (Kur’an, 2:156)

kainattaki tek önemli mesele, kafaya takılması gereken tek şey namazdır.
Hatta aşk arayanlar, boşuna uğraşıyorlar, çünkü aşk denilen şey, secde anında yaşanandır.
Namaz, aşk’dır. Namaz aşk’ın ta kendisidir.
Namaz, kendini Züleyha’nın kucaklarına atmak gibidir.
Namaz, Mevlana gibi dönmektir.
Namaz, Mecnun gibi çöle düşüp, Leyla’yı ararken Mevla’ya kavuşmak gibidir.
Namaz, Ferhat gibi dağları delmek gibidir.
Namaz, bütün sistemlere meydan okumak gibidir.
Namaz, Hz. İbrahim gibi ateşin ta ortasında “berden ve selame”ye ulaşmak gibidir.
Namaz, Ebu Bekir gibi sıddık olmaktır.
O zaman herkese ve hepimize düşen tek görev var: Namaz.

Karnımız acıktığında nasıl gıda almaya ihtiyacımız var ise, aynı şekilde ruhun da gıdası var. Ruhun gıdası ibadettir. Bu gıda ruha verilmediğinde insan kendini boş ve hedefsiz hisseder. Herşey anlamsız gelir. Ve ruhunu doyurmak ve susturmak için başka gıdalara yönelir. O yöneldiği gıdaların hiçbiri kendisini doyurmaz. Hatta adeta ekmek yerine sürekli baklava yemek gibi, ağrıtmaya başlar. Ruhun gıdalarının başında ise namaz gelir.
Kainatın sahibi ve maliki Allah’dır. Onun için bütün hamd ve şükür ancak O’na dır. En büyük şükür ise şüphesiz namazdır.
Onun için iş yerinde, okulda, uçakta, yolculukta vs. namaz kılmamak aslında gizli şirktir. Çünkü Allah sizi çağırıyor ve siz adeta “Allah’a ihtiyacım yok, bekle biraz, işim var, yoğunum, utanırım, patronumdan korkarım” diyorsunuz. Yani Allah’ın ayetlerini az bir dünya menfaati için değiştiriyorsunuz.

“Kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur.”

“Allah birdir. Başka şeylere müracaat edip yorulma. Onlara tezellül edip minnet çekme. Onlara temelluk edip boyun eğme. Onların arkasına düşüp zahmet çekme. Onlardan korkup titreme. Çünkü Sultan-ı Kâinat birdir. Herşeyin anahtarı O’nun yanında, herşeyin dizgini O’nun elindedir. Herşey O’nun emriyle halledilir. O’nu bulsan, her matlubunu buldun; hadsiz minnetlerden, korkulardan kurtuldun. (20. Mektup)”

“Affetmek istediğim kullarımı, günahlarının cezasını yaşamadan dünyadan çekmem. Bunun için de o kullarımın hayatında zorluk ve darlık yaşatarak aflarını sağlarım. Şayet üzerinde az bir günahı kalırsa onu da ölüm anında yaşayacağı zorlukla affederim, huzuruma tertemiz gelirler maruz kaldıkları zorluk ve sıkıntıya karşı gösterdikleri sabır ve teslimiyetleri sebebi ile. Azabıma müstahak olan kullarımı ise isteklerine kavuşmadan çekmem dünyadan. Bundan dolayı o kullarım sıkıntı ve musibetlere maruz kalmadan nefislerinin tüm zevk ve isteklerine kavuşurlar. Günahlarının affına sebep olacak bir zorluk ve mahrumiyet yaşamadan gelirler huzuruma. Af ve mağfiretlerini sağlayacak bir sevap sermayeleri de bulunmaz yanlarında.”

İnsan, kendi koyduğu hedeflerine, kendisi olarak ulaştığı zaman başarılı ve mutlu olur. Bunun için ise fıtratını değiştirmesine gerek yok.