Baudelaire'in Elem Çiçekleri'ni ithaf ettiği yazardan;
«Suare oldukça canlı geçiyordu. Sihirli bir bakış parlıyor, ışıldıyor, pırıldıyordu; uğulduyor, oradan oraya geçiyor, fır fır dönüyordu. Sırma işlenmiş, kabarık çizgiler atılmış, kırpılmış, kenarları süslenmiş tüller, püsküller, ipek danteller, gözenekli arı kanatları gibiydi; müziğin temposu artarken çakırkeyf bir doku her tarafa yayılıyordu; altın ve gümüş, ipek ve kadife, pullu ve yaldızlı, çiçekli ve yaprak desenli, elmastan ve inciden, mücevher kutusunda ne var ne yok boşaltılmış, tüm dünyaya yetecek kadar ziynet takılıp takıştırılmıştı. İnan olsun güzel bir manzaraydı; elmaslı kristal küpeler yıldızlar gibi parlıyordu; değerli taşlardan, ışık huzmeleri-prizmatik irisler yansıyordu, kadınların, terin nemiyle ıslanmış yumuşak ve parlak omuzları, sudaki akiklere yahut alaca somakilere benziyordu. Gözler kırpışıyor, gırtlaklar saçmalıyordu, eller sıkılıyor, kafalar selamlıyor, eşarplar rüzgârda uçuşuyordu, güzel bir andı; insanların sesleri müziği, parkelerin üzerinde gezinen ayaklar ve eteklerin fır fırları insanların seslerini bastırıyordu, tüm bunlar bir şenlik uyumu, en melankolik insanı canlandıracak, en ağırbaşlı insanın aklını başından alacak neşeli bir uğultu meydana getiriyordu.
Onuphrius ise bunların hiçbirine dikkat etmiyordu, o Jacintha’yı düşünmekteydi.»
Onuphrius yahut bir Hoffmann Hayranının Fantastik İncinmeleri
Théophile Gautier- Fantastik Öyküler_________ arka kapak