Askeri Lider Olarak Hz. Muhammed

Hz. Peygamber[s.a.v] Medine’ye gelir gelmez, böyle bir sistemi örgütlemek için gerekli adımları attı. Zeyd b. Hârise’ye yahudilerin dilini öğrenmesini buyurdu ve şöyle söyledi: “Kim bir halkın dilini biliyorsa, onlardan yana emniyettedir.” Zeyd

Andolsun ki Allah size verdiği sözü yerine getirdi. Hatırlayın ki O’nun izniyle kâfirleri öldürüyordunuz, ama Allah size istediğiniz zaferi gösterdikten sonra gevşediniz, emre itaat hususunda birbirinizle tartıştınız ve emre aykırı hareket ettiniz; içinizden kimi dünyayı istiyordu, kiminiz de âhireti istiyordu. Sonra Allah sizi denemek için onların karşısında sizi bozguna uğrattı. Sonunda yine de sizi bağışladı. Allah mü’minlere karşı çok lütufkârdır.” (3: 152).

Tehlikeli durumlarda yürüyerek, binek üzerinde, her ne şekilde mümkün olursa olsun, namazlarınızı kılın. Emniyete erişince, Allah’ı, O’nun size bildirdiği şekilde anın, zira daha önce bunu bilmiyordunuz.” (2: 238-239).

Yeryüzünde sefere çıktığınızda, kâfirlerin size bir kötülük yapmalarından endişe ederseniz, namazı kısaltmanızda size bir günah yoktur. Muhakkak ki kâfirler, sizin açık düşmanınızdır. Sen onların aralarında olup onlara (cephede) namaz kıldıracağın vakit, onların bir kısmı seninle namaza dursun ve silahlarını da alsınlar. Secdeyi tamamladıktan sonra bunlar arkaya geçsinler; namaz kılmamış olan öteki grup gelsin ve seninle namaz kılsınlar; bunlar da silâhlarını alsınlar, tedbiri elden bırakmasınlar. Silâhlarınızdan ve teçhizatınızdan gafil olmanızı bekleyen kâfirler üzerinize baskın yapmak için fırsat kolluyorlar. Yağmurdan zahmet çekerseniz, ya da hasta olursanız, silahlarınızı bırakmanızda size bir günah yoktur. Yine de tedbirli olun. Şüphesiz Allah, kâfirlere alçaltıcı bir azap hazırlamıştır.” (4: 101-102).

Namazla cihad arasında çok yakın bir ilişki olduğu görülür. Allah yolunda savaşmaya hazırlanan insanlar silah eğitiminden çok namaz ve duaya ihtiyaç duyarlar. Cihad için gereken tevekkül, samimiyet ve disiplin konusunda en iyi eğitim namazdır. Eğer herhangi bir topluluk bireylerini bu nitelikler olmaksızın savaş için yetiştirirse toplumlarında hiçbir düzelme kaydedemezler.

Osman[r.a], Kureyş’e gönderilmişti. Kureyş’in onu öldürdüğü şayiası yayıldı. Bunun üzerine Rasûlullah[s.a.v] 1400 kişiyi topladı. Hudeybiye Vadisi’nin ortasında büyük bir ağacın altında, Rasûlullah[s.a.v], sahabilerin hepsinden tek tek ellerini tutarak savaştan kaçmamak ve ölünceye kadar çarpışmak üzere söz aldı. Bu olay Rıdvan Biatı olarak bilinir.

Aynı şekilde Ahzab Savaşı’nda, yapılan müşavereden sonra Selman Farisî’nin tavsiyesine uyularak Medine’yi, hendek kazarak, hendeklerin arkasından müdafaa etmeye karar verildi.

Sen, Allah’ın rahmetiyle onlara yumuşak davrandın. Kaba ve katı yürekli olsaydın, hepsi senin yanından dağılıp giderlerdi. Onların kusurlarını affet ve onların mağfireti için dua et; iş hakkında onlarla istişareye devam et, ama bir karar verdikten sonra Allah’a güven. Allah, kendisine güvenip dayananları sever.” (3: 159).

İnsanların ıslâhı ve hidayeti için meydana çıkarılmış en hayırlı ümmet şimdi sizsiniz. İyiliği emreder, kötülükten men edersiniz ve Allah’a inanırsınız...” (3: 110).

Rasûlullah[s.a.v], bu hareketi şu sözlerle kınar: “Üç günah vardır ki sahibinin amellerini boşa çıkarır: Şirk, ana-babaya isyan ve Allah yolunda çarpışırken savaş alanından kaçmak.” Aynı şekilde başka bir hadiste de Hz. Peygamber[s.a.v], âhiret hayatını harap eden yedi günahtan biri olarak, kişinin İslâm ile küfrün karşılaştığı bir savaşta kâfirlere arkasını dönüp kaçmasını zikreder.