Түнгі сарын

Буынсыз жерге пышақ салған соң қайтейін...

Тілімді қайрайын деп пе едің?

Жүзтайлақ серуенге шыққан.

Не дермін?! Тарих алдында не айтармын? Біздің трагедия осы да (Тоқтап.) Көр, бала ел? (Бекініп.)

Не қылған сұлу, не қылған нұр сәулесіз. Ашуланған жүзіңізден де нұрдан басқа еш нәрсе көре алмаймын. Сіздің нұрыңыздың бір сорлы тұтқыны менмін, білермісіз? Көз саларсыз ба?

шын махаббат рахымды, кешірімді болады.

Біз болыстың айласы мен салмағы арқамызға аяздай батқан елміз. Сондықтан көргішірек болған шығармыз.

Ұлықтан шен алып, дәреже де алып отырған бай, болыс әр жерде өз елін сатып отырады",

Нұрқан. Жеңеше-ау, асып не қылды? Кісі басынатын кісі сен емес қой. Несіне ұялтасың?

Жүзтайлақ (тыңдамай, Нұрқанға). Қойшы, Мырза жігіт... Әмісе орныңды ұмытасың!

Мұғалім. Ажал сағатың соғар. Түбіңе жетер осы сарын. Тұсау кестің, қанат қақтың, қанат қақтың қайран елім, жаса, көгер, елім!