101 Sufi Öykü

Çocuklar, sizin çocuklarınız değil

Onlar kendi yolunu izleyen ‘hayat’ın oğulları ve kızları

Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler

Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller

Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil

Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.

Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil

Çünkü ruhlar yarındadır

Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz

Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları

Kendiniz gibi olmaya zorlamayın

Çünkü hayat geriye dönmez

Dünle de bir alışverişi yoktur

Siz yaysınız, çocuklarınız ise

Sizden çok ilerilere atılmış oklar

Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür

Ve o yüce gücü ile yayı eğerek

Okun uzaklara uçmasını sağlar

Okçunun önünde kıvançla eğilin

Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar

Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever

Bir gün göz dedi ki: “Bu önümüzdeki ovaların ötesinde lacivert sise bürünmüş bir dağ görüyorum. Ne kadar güzel değil mi? “

Kulak bunları duyduktan sonra bir an için dikkatle dinledi “Ama nerdedir o dağ? Ben hiç bir şey duyamıyorum ki... “ dedi.

Biraz sonra da, el konuştu: “dağ falan yok! Onu hissetmiyorum ki... “

Göz onlara sırtını çevirdikten sonra da, tümü birden, gözün o tuhaf hayali nedeniyle dedikoduya başladılar: “Herhalde, gözde bozuk olan bir şey olsa gerek... “

Bir Hint masalına göre, kedi korkusuyla devamlı endişe içinde yaşayan bir fare vardır. Büyücünün biri farenin bu durumu karşısında ona acır ve onu bir kediye dönüştürür. Fare, kedi olduğu için çok mutlu olacağı yerde, bu sefer de köpekten korkmaya başlar. Büyücü bu kez de onu bir kaplana dönüştürür. Kaplan olan fare bu sefer de avcıdan korkmaya başlar.Büyücü bakar ki ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmesine imkân yok. Onu eski haline dönüştürür ve der ki;

“Sen cesaretsiz ve korkak birisin. Sende sadece bir farenin yüreği var. Bu yüzden ben sana yardım edemem.”

Shakespeare ise bu konuda şöyle der:

“İnsanların çoğu kaybetmekten korktukları için sevmekten korkuyor.

Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.

Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.

Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kıymetini bilmediği için.

Unutulmaktan korkuyor, dünyada kalıcı bir eser bırakmadığı için.

Ve ölmekten korkuyor, ölüme hiçbir hazırlığı olmadığı için.”