Yaşıl Mil

– Uetmor başa düşmür ki, onlar üzərində heç bir nüfuzu yoxdur, – Din dedi. – O başa düşmür ki, nə edir etsin, fərqi yoxdur, insanı bir dəfə öldürmək olar. Əgər sonları elektrik stulunda edam edilməkdirsə, onlar üçün bundan daha pisini etmək mümkün deyil. Bunu dərk etməyincə, o həm özü, həm də ətrafındakılar üçün təhlükəlidir

Sizin bəziləriniz üçün bu gülməli, qalanlarınız üçün isə qəribə görünə bilər, lakin icazə verin sizə bir şeyi deyim, dostlar: qəribə məhəbbət, ümumiyyətlə, onun heç olmamasından daha yaxşıdır.

Zaman bütün yaraları sağaldır, siz bunu istəsəniz də, istəməsəniz də

Yaxşılıqla bitən hər şey yaxşıdır.

Bəzən bədəninizin və ağlınızın bütün etirazlarına baxmadan özünüzü başladığınız işi bitirməyə məcbur etmək daha yaxşıdır. Bəzən bu bir işi bitirməyin yeganə üsulu olur.

Yox, həmin adam onların evində gecələmirdi, çünki Detterik yaxşı və sakit olmağın heç də həmişə təhlükəsiz olmaq mənasına gəlmədiyini başa düşmək üçün kifayət qədər ağıla malik idi, xüsusilə də yolların üstü-başı tozlu avaralarla dolu olduğu bir vaxtda.

Çökür, insanın qanını damarlarında donduran bu sözü köhnə dəbli insanlar ölüm ayağında olan birisi haqqında deyil, həyatla bağlarını itirməyə başlayan birisi haqqında danışarkən istifadə edirdilər.

Bred Dolana çox uyğun gələn başqa iki məsəl – atalar sözü olmasa da – var: “Atı çaya sala bilərsən, amma onu su içməyə məcbur edə bilməzsən”

Şər azad olur, bir başqasına keçir və biz bu insanların ölü ruhlarını gəzdirən bədənlərini öldürmək məcburiyyətində qalırıq.

bir dəfə mənim anam mənə demişdi ki, əgər qadın birinci uşağını doğarkən keçirdiyi ağrı-acıları ­olduğu kimi xatırlaya bilsəydi, ikinci uşağı doğmağa əsla razılaşmazdı