Haz

Kapının önündeki altı basamağı dizleri hafifçe titreyerek çıktı. Heyecan mıydı dizlerinin bağını bu denli çözen yoksa korku mu bilemiyordu. Erkan’la buluşmaya her geldiğinde kendini böyle hissediyordu.

Boşaldığında karısına sarıldı. Boynunu öptü. Her şey normaldi. Her şey olması gerektiği gibiydi. Karısının ihtiyacı da giderilmişti, kendisininki de... Heyecansız bile olsa, boşalmaları iyi gelmişti. Yoksa erkeklik organlarında ve kasıklarında sızı hissetmeye başlıyordu. Her zaman arzulayamasa da karısını seviyordu ve daha da önemlisi onun dırdıra başlamasını ya da kendini sorgulamasını istemiyordu. Gevşeyerek karısının üzerinden kalktı ve yatakta kendi tarafına geçerek sırtüstü uzandı. Hafiflemiş, uyku bastırmıştı.

görebiliyorum.”
Öğleden sonrasının tüm güneşi alıp götüreceğine ve bu denli erken bir saatte karanlığın çökebileceğine, söyleseler inanmazdı. Loş ışıklar yakılmış, herkes birer köşede birbiriyle konuşuyordu şimdi. Kendisiyle ilgilenen o çekici İtalyan’ın sohbetinden kurtulup gözleriyle etrafı tararken bir anda beyninden