Zübük

Azrail, bu herifin canını almaya gelse, kendi canını kurtarmak için pabucunun tekini bırakır da zor kaçar.

Branda bezinin iplerini çözüp altındaki gazete paketini aşağıya attı.

Zora düşen, kapısına varıyor; “Aman Zübükzade İbraam Bey, ne olursa senden olur...”

olur sen bana namussuz dersin, zaman olur ben sana namussuz derim, ödeşiriz. Demokrasinin icabı bu, öyle mi, değil mi?

şeytan aldatmaya gelse, şeytanın ırzına geçip, “Gözünün yaşını sil!” diye donunu da eline verir.

“İt kağnı gölgesinde yürür de kendi gölgesi sanırmış

Mürüvvete endaze olmaz..