Bu kesin sebep yüzünden –Tiyatro'da kişiliklerin ve hatta sahnelerin bile hayâl edilmeyip seyredilmesi– Tiyatro, benzer malzemeleri kullansa bile (sözcükler, konu, şiir) temel olarak anlatıcı sanattan farklıdır. Bu yüzden, Tiyatro'yu Edebiyat'a (birçok edebiyat eleştirmenin açıkça yaptığı gibi) tercih eder ya da eleştirel teorilerinizi esas olarak tiyatro eleştirmenlerinden ve hatta Tiyatro'dan yararlanarak oluşturursanız, saf hikâye yaratımını yanlış anlamaya, onu sahne oyunlarının sınırları içinde tutmaya meyillisiniz demektir. Örneğin kişilikleri, en basit ve en aptal olanlarını bile, nesnelere tercih etmeniz olasıdır. Ağaçlar hakkındaki çok az şey, ağaçlar olarak bir oyunun içine sokulabilir.