Төлен Әбдіков

Әкеңнің асында шаппағанда, атаңның басында шабасың ба» дейді ғой қазақ...

Өміріңде не ата-анаға, не дос-жаранға көңілдегі жақсылығыңды жасай алмай, бүкіл уақытыңды өткізіп алу қандай өкінішті.

Өмірдің мағынасын ылғи алыстан іздейміз. Әлдебір ұлы оқиғаны, ұлы әрекетті алыстан бастағымыз келеді. Дәл жанымыздағы негізгі мақсатқа уақытымыз жоқ. Оған алдағы жаз, алдағы күз немесе алдағы жыл бар.

енді қолда мөр барда, күш барда ойда жүрген бір істерді жасап тастағым келеді. «Әкеңнің асында шаппағанда, атаңның басында шабасың ба» дейді ғой қазақ...

Таңертеңнен түске дейін Қожахметтің кемпірінен басқа көңіл сұрап келген ешкім болмады. Оның өзі әкеме жаман көзімен сұқтана қарап:

– Е, алла,- деді тағы кебісін киіп жатып. – Ат арыса тулақ, ер арыса әруақ деген... Тура былтырғы қайнымның ауруы ғой, түрі айтып тұр ғой...

«Алдағы жазда», «алдағы күзде», «алдағы жылмен», мінеки, енді өмірдің санаулы сәтінің үстінде отырмыз. Өміріңде не ата-анаға, не дос-жаранға көңілдегі жақсылығыңды жасай алмай, бүкіл уақытыңды өткізіп алу қандай өкінішті.

Өмірдің мағынасын ылғи алыстан іздейміз. Әлдебір ұлы оқиғаны, ұлы әрекетті алыстан бастағымыз келеді. Дәл жанымыздағы негізгі мақсатқа уақытымыз жоқ. Оған алдағы жаз, алдағы күз немесе алдағы жыл бар.

Ауру деген шелектеп кіріп, мысқалдап шығады деген ғой,- деді сақарға салғандай аппақ қоңқақ мұрынды бір шал. – Біз тек қазақшылықпен жүре береміз, тегінде үкіметтің доғдырына көрінгеннің түк зияны жоқ. Қилымның бұл күнде білмейтіні бар ма?.. Біздің әлгі тракторис ұлымыз алдыңғы жылы соқыр ішек болып, ауданға апарып, операция жасап аман қал

Айдаладағы біреудің әйелі босаныпты дегенге өз басым қанша зорлансам да жылай алмаймын. Арыстай ағаларының бәрінен айырылып жалғыз қалған бейшара әкем, жан басының мынау тіршілікте қанша қымбат екенін менен гөрі жақсырақ білген болуы керек.

Құдай да астамшылықты көтермейді ғой, жұртқа шикі ет жегізіп қызықтап

-тағаланың құдіретінде шек бар ма, баяғыда Айтыбай жалғыз қойын сойып, дәмін дайындап қойып шақырғанда ауыз тиіп кетуге ерінген Естөре енді Айтыбайдың табалдырығынан аттай алмай мүсәпір болып т