Devlet ve Devrim

Engels, devlet olarak adlandırılan bu “erk” kavramını açıklığa kavuşturur; toplumun içinden doğan fakat kendisini toplumun üzerinde konumlandıran ve giderek ona yabancılaşan bir erk. Bu erki oluşturan başlıca şeyler nedir? Emrinde hapishaneler vs. bulunduran silahlı insanlardan oluşan özel birlikler.

alanlarına göre tasnifidir.”
Bu tasnif bize “doğal” görünse de eski kabile ya da gentile toplumuna karşı uzun mücadeleler verilmesini gerektirmiştir.
“Devletin ikinci ayırt edici özelliği, kendini silahlı bir güç olarak örgütleyen halkla artık doğrudan örtüşmeyen bir kamu erkinin kurulmasıdır. Bu özel kamu erkine ihtiyaç vardır çünkü toplumun sınıflara bölündüğü andan itibaren, halkın kendiliğinden silahlı bir örgütlenmesi artık imkânsız hale gelmiştir... Her devlette var olan bu kamu erki yalnızca silahlı insanlardan oluşmaz, hapishane ve türlü baskı kurumları gibi gentile toplumunun hiç bilmediği maddi eklentileri de vardır.”

Engels, devam eder:
“Eski gentile [kabile ya da klan] örgütlenmesine göre, devletin öncelikli ayrıt edici özelliği, tebaanın toprak

Marx’a göre, eğer sınıfları uzlaştırmak mümkün olsaydı devlet ne ortaya çıkabilir ne de varlığını sürdürebilirdi. Dar kafalı, küçük burjuva profesör ve yazarlara göre ise devlet tam da sınıfları uzlaştırmaktadır; üstelik bunu söylerken sık sık Marx’a atıfta bulunurlar! Marx’a göre devlet, sınıf egemenliğinin bir aracıdır, bir sınıfın bir başka sınıfı baskı altına almasının bir aracıdır; sınıflar arasındaki çatışmayı yumuşatarak bu baskıyı onaylayıp meşrulaştıran ve kalıcılaştıran “düzen”in kurulmasıdır. Küçük burjuva siyasetçilere göre ise düzen tam da sınıfların uzlaştırılması demektir, yoksa bir sınıfın başka bir sınıf tarafından baskı altına alınması değil. Çatışmayı ılımlılaştırmak da sınıfları uzlaştırmak anlamına gelir, yoksa ezilen sınıfları, ezenleri alaşağı edecek belirli mücadele araç ve yöntemlerinden yoksun bırakmak değil.

Devlet, sınıf karşıtlıklarının nesnel olarak uzlaştırılamadığı zamanda, yerde ve ölçüde ortaya çıkar. Ve tersi; devletin varlığı, sınıf karşıtlıklarının uzlaşmaz olduğunu kanıtlar.

Devlet, sınıf karşıtlıklarının uzlaşmazlığının ürünü ve dışavurumudur.

“Dolayısıyla devlet, kesinlikle ne topluma dışarıdan dayatılmış bir güç, ne de Hegel’in ileri sürdüğü gibi ‘ahlaki idenin gerçekliği’, ‘aklın imgesi ve gerçekliği’dir. Aksine, belli bir gelişim aşamasına ulaşmış bulunan toplumun bir ürünü; bu toplumun kendisiyle çözümsüz bir çelişki içine girdiğinin, önüne geçemeyeceği uzlaşmaz karşıtlıklar biçiminde bölündüğünün itirafıdır. Fakat bu karşıtlıkların, ekonomik çıkarları çatışan sınıfların kısır bir mücadele içinde kendilerini ve toplumu tüketip yok etmemeleri için, görünüşte toplumun üzerinde duran, çatışmayı yumuşatıp ‘düzen’ sınırları içinde tutacak bir güç gerekli hale gelir. Toplumun içinden doğan fakat kendisini toplumun üzerinde konumlandıran ve giderek ona yabancılaşan bu güç