Her kitap yeni bir gün gibidir.

Her yeni gün, yeni bir kitaptır.

Hayatın her sayfası (her günü) ümitle açılır önümüze.

Okuyup okumamak, öğrenip öğrenmemek, yaşayıp yaşamamak bizim bileceğimiz iş!

Taze başlangıçlar besler sonsuz ümitleri; yeni adımlar ulaştırır bizi ‘çare’ye.

Vaz geçmemek, asla yılmamak, yıkılmamak ve asla ümitsizliğe kapılmamak ise işin ‘püf noktası.’

Para kaybederseniz yeniden kazanabilirsiniz, sağlığınızı kaybederseniz büyük ihtimalle tedavi olabilirsiniz, evinizi kaybederseniz tekrar satın alabilirsiniz; ama ümidinizi (onunla birlikte moralinizi) kaybederseniz, tümüyle kaybolursunuz.

Her gün ve her kitap yeni bir ümittir bize.

Yani ümit ‘fakirin ekmeği’ değil, hayata tutunmanın ve her şartta ayakta kalmanın yöntemidir.

Bilin ki, ümitte hayat var! Ümit bir diriliş azmi, kurtuluş muştusudur. Ümitlerinizi asla yitirmeyin. Asla ‘ümit fakirin ekmeği’ diye düşünmeyin ve asla “Her gün bir öncekinin aynısı, değişen hiç bir şey yok. O kadar yeni başlangıçlar yaptım ki, işe yaramadı, başaramadım” diye yakınmayın.

Hayata böyle yaklaşımlar ümidi boğar. Ümidin boğulduğu yerde insan da boğulur.

“Şimdiye kadar olmadı, ama bu kez olacak!” deyin.

“Bu sefer inşaallah başaracağım! Güçlükleri yenip düze çıkacağım” diye niyet edin.

Ve başlayın besmeleyle, tekrar tekrar başlayın.

Her sabah göle maya çalın, belki çaldığınız mayalardan biri tutar. Tutan niyetler, gerçekleşen hayaller, yeni başlangıçların (göle maya çalmaların) sonucu değil mi?

Başarmak isteyen herkes belki başaramaz, belki herkes ulaşmak istediği yere ulaşamaz, ama başarmak istemeyenin başardığı da hiç görülmemiştir.

Siz başarmak isteyin. Her zaman bir hedefiniz, hayaliniz, ütopyanız, niyetiniz olsun. Bunlar olursa, ulaşmak için ümidiniz de olur. Ve bir gün başarırsınız.

Belki bugün başaracaksınız!