Düello

Sonra, yaraları sızlıyan bir hasta gibi kendi kusurlarından, kabahatlerinden ilk olarak acı duyan da oydu. Can sıkıntısından, herhangi bir anlaşamamazlık yüzünden birbirlerinde soysuzlaşma, düşme, irsiyet falan gibi ne oldukları iyice anlaşılmamış şeyler arıyacak yerde, daha aşağılara inseler, kinlerini, nefretlerini koca caddelerin kara cahillikten, aç gözlülükten, ayıptan, pislikten, küfürden, kadın çığlıklarından çin çin öttüğü yerlere çevirseler daha iyi olmaz mıydı?.

Buradan gidebilmek için Nadejda Fedo-rovna’ya, alacaklılara, üstlerine yalan söylemesi lâzımdı.
Sonra, Petersburg’da para bulmak için annesine yalan atması, Nadejda Fedorovna’dan artık ayrıldığını söylemesi gerekiyordu. Annesi ona beş yüz rubleden fazla vermiyecekti; şu halde, kısa bir zamanda para gönderecek durumda olmıyacağına göre doktoru şimdiden aldatmış oluyordu. Sonra Nadejda Fedorov-na Petersburg’s gelince, ondan ayrılmak için büyük küçük P. 7 .
74
D ö E L L O
bir sürü hileye başvurmak lâzım gelecekti. Yine göz yaşlan, can sıkıntısı, iğrenç hayat, pişmanlık... O
halde içinde hiçbir değişiklik, olacak değil. Aldatma, işte o kadar. Layevski’nin hayalinde koskocaman bir yaaln dağı yükseldi. Onu bir sıçrayışta aşmak, parça parça yalan söylememek için kestirme bir tedbire başvurmak lâzımdı. Meselâ h’çbir şey söylemeden kalkmak, şapkasını giymek, hemen o anda parasız yola çıkmak... Hiçbir şey söylemeden... Ama Layevski, kendisi için bunun imkânsız olduğunu hissediyordu.
içinden: , ,
«Cuma, cuma... dedi. Cuma...

Şimdi ise, doktor reddetmekle hilesini uluorta yüzüne vurunca uzak bir gelecekte değil, bugün de, yarın da, bir ay sonra da, belki bütün hayatı müddetince yalanın ona lâzım olacağını anlamıştı